വെറുതെ കുറിച്ചിട്ടത്

യൗവനം ഒരു ഒളിച്ചോട്ടത്തിന്റെ കാലമാണ് .പരാതികളിൽ നിന്ന് ,പരാധീനതകളിൽ നിന്ന്,സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്ന്,നഷ്ട പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമകളിൽ നിന്ന്,എന്തിന് ഞാൻ ഏറെ വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവത്തിൽ നിന്ന് പോലും.ലോകത്തെ ഏറ്റം മൃദുലമായി നാമൊക്കെ കാണാൻ ശ്രമിക്കുന്നു എന്നതാവാം ഇതിനൊരു കാരണം എന്ന് തോന്നുന്നു.ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി മാത്രമാവാം നാം മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നാഗ്രഹിക്കുന്നത് .വളരെ നിസാരമായ ഒരു കാര്യം അല്ലെ!എന്നാൽ നാം ആഗ്രഹിക്കുകയും പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആ ചെറു പുഞ്ചിരി ലഭിക്കാതെ പോകുമ്പോൾ നാം

ചെറുതായൊന്ന് മടുക്കുകയില്ലേ?ചിലപ്പോൾ നമ്മൾ പറയും അവൻറെ /അവളുടെ ഒരു അഹങ്കാരം അല്ലെങ്കിൽ ജാഡ എന്നൊക്കെ.നൂറുകൂട്ടം കാര്യങ്ങൾ തലയിലേറ്റി നടക്കുമ്പോൾ അടുത്ത് നില്ക്കുന്നവനെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് കാണിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിക്കാറുണ്ടോ എന്ന് തിരിച്ചൊന്നു ചിന്തിക്കാൻ എനിക്ക്  കഴിയാറുണ്ടോ എന്നത്  ഇപ്പോൾ എന്റെ മുൻപിൽ ഒരു സമസ്യയായി നില കൊള്ളുന്നു.ഇനി ഇതേ എന്റെ/ നിൻറെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത കൂടി പറയാം-സകല കാര്യങ്ങളിലും ചെന്നൊന്ന് തലയിട്ടു നോക്കും.പിന്നെ തന്നെ ബാധിക്കാത്ത -ഇല്ലാത്ത പ്രശ്നങ്ങളും പ്രതിബന്ധങ്ങളും ചുമരിലേറ്റിയുള്ള നടത്തമാണ്.ഒടുക്കം എല്ലാത്തിനും പഴിചാരപ്പെടാൻ ഫ്രീ ആയി നമുക്ക് മുൻപിൽ ഒരാളുണ്ടല്ലോ-ദൈവം!അടുത്ത നമ്മുടെ കലാപരിപാടിയാണ് ഒളിച്ചോട്ടം. ആകെ ഒരു ശൂന്യതയിലേക്ക്.പക്ഷെ എത്ര നാൾ ...പ്രതീക്ഷ നൽകുന്ന ഒരു പ്രകാശ കിരണം കാണുമ്പോഴേക്കും ഞാനും നീയും വെളിച്ചമുള്ള അരങ്ങിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുക തന്നെ ചെയ്യും.
ദിവസവും നാം ഒത്തിരി ആളുകളെ പരിചയപ്പെടുന്നു.ചിലരുമായി ഇണങ്ങുന്നു ചിലരുമായി പിണങ്ങുന്നു.ഞാൻ അടങ്ങുന്ന ലോകത്തെ ഉള്ളിരുത്തി ഒന്ന് നോക്കുമ്പോൾ മനസിലാക്കാൻ എന്തൊക്കെയോ ഉണ്ട് എന്ന ബോധ്യമാണ് പലപ്പോഴും ഉണ്ടാവുക .പേരിനും പ്രശസ്തിക്കും വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാൻ മടിയില്ലാത്തവരുണ്ട് നമ്മുടെ ഇടയിലും.ചിലപ്പോൾ ഇത് എഴുതുന്ന ഞാനും വായിക്കുന്ന നിങ്ങളും!ഇനി വേറെ ചിലരുണ്ട് ആരെങ്കിലും ഇരിക്കുന്ന കൊമ്പൊടിച്ചായാലും മറ്റുള്ളവർക്ക് കൂരമേഞ്ഞു  കൊടുക്കുന്നവർ.ഇവിടെയും വേണ്ടത് ഒന്ന് മാത്രമാണ്-മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രീതി.വിൽഫ്രാടോ പരേട്ടോ സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ എന്തോ അല്പം പ്രാധാന്യം നല്കേണ്ടതായി തോന്നുന്നു.വെറുമൊരു ചോരക്കുഞ്ഞായി പിറന്നു വീണതും കണ്ണടയുമ്പോൾ വെറും കയ്യോടെ മണ്ണിലേക്ക് മടങ്ങി പോകേണ്ടാതിനെയും എന്തോ മറന്നു  പോലെ .എല്ലാം മായയാണ്;അതിനപ്പുറം മായവും.ഇങ്ങനെ പാവങ്ങളുടെ ചോറിൽ പാഷാണം കലർത്തി നല്കുന്ന ചിലർക്ക് ദൈവം കനത്ത ശിക്ഷ നൽകാറുണ്ട്.സകല സൃഷ്ടികൾക്കും കാരണക്കാരനായി ഈ ലോകത്തെ ഏറ്റം സ്നേഹിക്കുന്നവനായ ദൈവം- ആ ദൈവത്തെ ഞാനും നീയും ചേർന്ന് ഈ ലോകത്താൽ വേദനിക്കുന്ന ഒരു ദൈവമാക്കി മാറ്റുന്നു .എങ്കിലും അവസാനം എന്റെയും നിന്റെയും ദൈവം വീണ്ടും ക്ഷമിക്കും നമ്മെ വീണ്ടെടുത്ത് ആദ്യത്തേക്കാൾ അധികമായി സ്നേഹിക്കും.

ഇതിനപ്പുറം നന്മയുടെ നറുമണം കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്ന ധാരാളം ആള്ക്കാരും  നമ്മുടെ ഇടയിലും ചുറ്റിലുമുണ്ടെന്നത് മറ്റൊരു യാഥാർത്ഥ്യത്തെ മറച്ചു വെയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല .പക്ഷേ ഈ മുഖങ്ങളെ സമൂഹത്തിൽ തിരിച്ചറിയുക പ്രയാസമാണ്.പ്രതീഷിക്കാത്ത നേരത്താവാം സാഹചര്യങ്ങളിലവാം ഇങ്ങനെയുള്ളവരുടെ ഇടപെടലുകൾ.നേരും നന്മയും ഏതൊരു മനുഷ്യനും തീരെ ഉണ്ടാവാതിരിക്കില്ല.മാരക കുറ്റം ചെയ്ത് ജയിലഴികൾക്ക്‌ പിന്നിൽ കഴുമരം കാത്ത് നിൽക്കുന്നവന്റെ ഉള്ളിൽ പോലും നന്മയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ഒരംശമെങ്കിലും ശേഷിക്കുന്നുണ്ടാവും എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.എന്റെയും നിന്റെയും മനസ്സിലെ നന്മയുടെ തിരിനാളം ഇനിയും അണയാതെ നില്ക്കുന്നു എന്നത്   എൻറെ പ്രതീക്ഷ!വക്രബുദ്ധിയാൽ നാം  നേടിയതൊന്നും യഥാർത്ഥ നേട്ടമല്ല എന്ന് ഞാനും നീയും തിരിച്ചറിയുന്നെങ്കിൽ ,ചെയ്ത തെറ്റുകളൊക്കെയും ക്ഷമിക്കാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന ഒരു ദൈവം നമുക്കുണ്ടെങ്കിൽ ഇനിയും വൈകിക്കുന്നതെന്തിന് .എനിക്കും നിനക്കുമായ് വീണ്ടും കാത്തുനില്ക്കുന്ന ഒരു ലോകം നമുക്ക് മുന്പിലുണ്ട്.യുവത്വം ഹരമേറിയാതാണ് ഒപ്പം ത്വരിതവും.യൗവനത്തിലേ സൃഷവിനെ അറിഞ്ഞ് ,അവിടുത്തെ വഴികളിൽ നടക്കാൻ നമുക്കും ആഗ്രഹിച്ചു കൂടെ?ഞാനും നീയും ഈ ലോകത്തിനു ഒരു അനുഗ്രഹമായി തീരട്ടെ !




                            ***************************************************